Bir lambasın etrafına,
çökermiş yılın çiçekleri,
Kırılan gözlerin özlemini,
Yüreğimin biriktirdiği acılar.
Bir köşede, çarpık düşlerini
Unutmak istemeyen bir özlem ile
Gözlerimin sezdiği keder,
Gözyaşı dökmeyecek kadar güçlü.
Bir köşesine süsledim bu odayı,
Bu özel anlarımın en sevecen anıları,
Her köşesine izlerini bıraktığım,
Benim en sevdiğim eşyaydı.
Gülen gözlerini çağıran,
Onların karanlıkta parıldadığı,
Hep yanımda olan bu yalnızlığın hissini
Karanlıkta hafifçe kırılan lamba.
Şimdi karanlık ortamda,
Gözümün önünden geçen,
Bir lambanın ışığının gecenin
Gölgesi arasında aradığın sıkıntısı.
Her gün, her gece
Karanlıkta beni koruyan,
Bir lambanın ışığının
Benim için en sevdiğim eşya.