Günah çıkarma, bir kişinin hatalı veya yanlış davranışlarını kabul edip, bu hataları için Tanrı'dan af dileme sürecidir. Günah çıkarma, genellikle Katolik kilisesinde bir sakrament olan "ıtıravet" veya "harapit" olarak da bilinen "tövbe ve günah çıkarma" adı verilen bir ritüel ile gerçekleştirilir.
Bu ritüelde kişi, bir rahip veya papazın rehberliğinde, hatalarını, günahlarını ve eksikliklerini ifade eder. Rahip, bu itiraflarla birlikte kişiyi dinler ve doğru bir şekilde yönlendirir. Kişi, hatalarından dolayı pişmanlık duyar ve bu hataları tekrarlamamaya karar verir. Rahip, kişinin samimi pişmanlığını gözlemledikten sonra, ona Tanrı'nın affını dilemek için bazı dualar ve tövbe etme yönergeleri sunar. Kişi de bu duaları ve yönergeleri uygular.
Günah çıkarma, kişinin iç huzura ve Tanrı ile yeniden bağlantıya kavuşmasına yardımcı olur. Kişi, kendisine zarar veren davranışlardan arınır ve günahlarının affedildiğine inanır. Bu ritüel, kişinin vicdanının rahatlamasına, ruhsal bir temizlik yapmasına ve hatalarından ders çıkararak gelişmesine yol açabilir.
Günah çıkarma, inançlar ve kültürlere göre farklılık gösterebilir. Farklı dini gruplar veya mezhepler, günah çıkarmayı farklı şekillerde uygulayabilir veya farklı dini inançlara sahip olabilirler. Önemli olan, kişinin içtenlikle pişmanlık duyması, hatasını kabul etmesi ve hatalarından ders çıkararak daha iyi bir insan olmayı amaçlamasıdır.