Organik yaşam, hayatın bilimsel anlamda tanımıdır. Hayat hakkındaki temel özellikler, yaşama sahip çift ve üçgenli bir hücre yapısıyla ifade edilir. Organik yaşamın temel özellikleri, replikasyon ile canlı sistemlerin organize olmasını, üreyemesi, çevresel faktörler ve bağımlılıkları ile enerji kullanımını içerir.
Replikasyon, organik yaşamdaki en önemli özelliklerden biridir. Canlıların çoğalması, kopyalanması ve tekrar üretilmesi, replikasyon sayesinde mümkündür. Replikasyon, polimeraz zincir reaksiyonu ve net kopya molekül türünün (DNA ve RNA) üretilmesiyle mümkündür. Replikasyon olmadan, canlılar üremeye ve gelişmeye devam edemez.
Organik yaşamda organize hücre yapısı vardır. Organlar ve doku bu hücrelerin bir araya gelerek oluşturduğu yapıya dayanmaktadır. Organik yaşam için hayati önem taşıyan lifler, kanallar, kompleks biyokimyasal sistemler ve organlar hücre yapısının tasarımından kaynaklanır. Hücrenin biyokimyasal özellikleri, DNA, proteinler ve lipidler arasındaki etkileşimlerin organize bir biçimde gerçekleştiği anlayışına dayanır.
Organik yaşam, çevresel faktörler veya etkilerden etkilenir. Fiziksel, kimyasal ve biyolojik bağımlılıklar, yaşamlarını sürdürmeleri için önemlidir. Canlıların yaşamları için gerekli olan miktar, kalite ve dozajda besinleri, suyu ve havayı almaları gerekir. Açlıktan ve susuzluktan dolayı ölüme neden olabilecek çevre koşullarına karşı dayanıklılık sağlamalıdır.
Enerji, organik yaşamın temel özelliklerinden biridir. Canlıların çoğu, glikoz gibi hücre bölünmesi ve yeni hücrelerin üretilmesi için enerji harcamak zorundadır. Oksijen kullanımı, bu enerjiyi üretmek için yakıt olarak kullanılır. Enerji kaynakları, yaşamları sürdürülebilir olduğu sürece olumlu yönde etkilenecektir.
