Aristoteles'in Organon adlı eseri, mantık ve düşünme yöntemi üzerine odaklanan bir dizi eserden oluşur. Organon, Yunanca'da "araç" veya "araç takımı" anlamına gelir ve Aristoteles'in mantık ile düşünme araçlarını ifade eder.
Organon, Aristoteles'in felsefi sisteminin temelini oluşturan mantık ve düşünme sürecini anlatır. Eserde, dilin doğru ve yanlış kullanımı, akıl yürütme ve bilimsel yöntemler gibi konular ele alınır. Aristoteles, düşünme sürecinin doğru ve tutarlı bir şekilde gerçekleşebilmesi için mantık kurallarını açıklamak ve mantıklı düşünme yöntemlerini anlatmak amacıyla Organon'u yazmıştır.
Organon'un altı bölümden oluştuğu bilinir. Bu bölümler; Categoriler, On İkiden Az Sözcükle Özetleme, Çeneler, Analitik Önermeler, Topik ve İspatlar'dır. Her bir bölüm, mantık ve düşünme sürecinin farklı yönlerini ele alır. Örneğin, Analitik Önermeler bölümünde Aristoteles, syllogism adını verdiği akıl yürütme yöntemini açıklar.
Organon, Aristoteles'in mantık, dilbilim ve düşünme süreçleri üzerine yaptığı önemli katkıları içerir. Eser, yüzyıllar boyunca felsefe ve mantık alanında etkisini sürdürmüş ve akademik çalışmalarda önemli bir başvuru kaynağı olmuştur.