Harry Harlow Deneyi, Harlow Biyografisi

Harry Harlow, 1950'ler ve 1960'larda Rhesus maymunları üzerinde bir dizi tartışmalı deney yapan Amerikalı bir psikologdu. Harlow'un deneyleri sevginin, bağlanmanın ve sosyal izolasyonun doğasını incelemek için tasarlanmıştı.

Harlow'un en ünlü deneylerinden biri, bebek maymunları annelerinden ayırarak izolasyon odalarına yerleştirmeyi içeriyordu. Odalar tel örgüden yapılmıştı ve yumuşak yatak veya diğer rahatlıklar içermiyordu. Harlow, bebek maymunların ciddi şekilde rahatsız olduğunu ve kendilerine zarar verme ve öne geri sallanma gibi anormal davranışlar geliştirdiklerini buldu.

Başka bir deneyde Harlow, bebek maymunları, tel örgüden yapılmış bir anne ile yumuşak kumaşla kaplı bir anne ile olan iki yedek anne ile bir odada bıraktı. Harlow, bebek maymunların yiyecek sağlamasa bile, kumaş anneleriyle zaman geçirmeyi tercih ettiklerini buldu, bu da fiziksel rahatlık ve duygusal bağın maymunlar için yiyecekten daha önemli olduğunu gösteriyor.

Harlow'un deneyleri, hayvanları sıkıntı ve acıya maruz bıraktığı için tartışmalıydı. Ancak, araştırması bebeklerin ve çocukların gelişiminde duygusal bağlanma ve sosyal destekin önemini anlamamıza katkı sağlamıştır.

Harry Harlow, 31 Ekim 1905'te İowa'da doğan Amerikalı bir psikologdur. Harlow'un en ünlü deneyi, bebeğin annesiyle olan bağlanmasının doğasını araştırmak amacıyla yaptığı maymun deneyidir.

Harlow, İowa Üniversitesi'nde psikoloji eğitimi aldı ve 1930'larda doktorasını tamamladı. Özellikle hayvan deneylerine odaklanan Harlow, maymunlar üzerinde yaptığı deneylerle tanındı.

Maymun deneyinde, Harlow yavruları annelerinden ayırdı ve onları bir tel takip cihazı olan "demir anne" ve yumuşak bir bezden yapılmış bir anne ile yerleştirdi. Deneyde amaç, yavruların bağlanma davranışını incelemek ve hangi anne figürüne daha çok bağlandıklarını belirlemekti.

Sonuçlar, yavruların yumuşak bezli annelerine daha fazla bağlandığını gösterdi. Yavrular, güvende hissetmek, sevgi ve sıcaklık aramak için yumuşak bezli annelere sarılarak vakit geçirmeyi tercih etti. Bu deney, bağlanma kuramına ve insanların duygusal ihtiyaçlarına ilişkin birçok önemli bilgi sağladı.

Harlow'un deneyleri, insanların duygusal bağlanmanın gelişiminde fiziksel temasın önemini vurguladı. Bu çalışmalar, çocuklarda ve yetişkinlerde duygusal bağlanma ve ilişki kurma üzerine yapılan araştırmalara büyük etki yapmıştır.

Harry Harlow, 1981 yılında öldü ve bilim dünyasında büyük bir etki bırakarak psikoloji alanında önemli bir isim haline geldi. Harlow'un deneyleri, insanların duygusal ihtiyaçlarını anlamamızı ve bağlanma kuramını geliştirmemizi sağlamıştır.

Harry Harlow Deneyi, Amerikalı psikolog Harry Harlow tarafından yapılan ünlü bir deneydir. Harlow, 1950'ler ve 1960'lar boyunca primatlar üzerinde yaptığı çalışmalarla ünlüdür ve özellikle anne-sevgisinin ve sosyal bağların gelişimi üzerine yaptığı çalışmalarla tanınır.

Deney, Harlow'un beş yıl boyunca şempanze maymunları üzerinde yaptığı bir dizi deneyin bir parçasıdır. Bu deneyde, Harlow, şempanzelerin anneleri yerine suni olarak yapılmış iki farklı "anne" arasında seçim yapmalarını sağladı. Bir "anne" sert bir tel iskelete sahipken, diğeri yumuşak bir bezden yapılmıştı. İki "anne" de birlikte tutuluyordu, ancak şempanzelerin tercih ettiği anneyi seçmelerine izin veriliyordu.

Sonuçlar şaşırtıcıydı. Şempanzeler, sert ve soğuk olan tel anne yerine yumuşak ve rahat olan bez anne ile daha fazla zaman geçiriyorlardı. Yemek ve su sadece tel anne tarafından sunulsa bile, şempanzeler bez anne yanında uzun süre kalıyorlardı. Bu sonuçlar, Harlow'un "sosyal konfor teorisi"nin bir kanıtıydı ve annenin fiziksel rahatlığının, besinlerden daha önemli olduğunu gösteriyordu.

Bu deney, insan ve hayvan anne-sevgisi ve bağlanma konularında yeni bir anlayış sağlamıştır. Harlow'un çalışmaları, bebeklerin fiziksel ve duygusal ihtiyaçlarının karşılanmasının gelişimleri için hayati önem taşıdığını göstermiştir. Bunun yanı sıra, deney, hayvan deneylerinin etik sınırlarını da tartışmaya açmış ve hayvanların duygusal ihtiyaçlarının da göz önünde bulundurulması gerektiğini vurgulamıştır.

Harlow'un çalışmaları, çağdaş psikolojinin gelişimine büyük katkılar yapmıştır ve insanların duygusal ihtiyaçlarını anlamada ve uygun anne-baba davranışlarını teşvik etmede önemli bir rol oynamıştır. Ancak, Harlow Deneyi'nin etik açıdan tartışmalara neden olması da göz ardı edilemez.