Modern atom teorisi, atomların yapısını tanımlamak için çeşitli bileşenleri ve özellikleri tarif eder. Bu teori, atomların çekirdek, proton, nötron ve elektronlardan oluştuğunu açıklar.
Atomun merkezinde bulunan çekirdek, proton ve nötronları barındırır. Protonlar, pozitif yüklü parçacıklardır ve çekirdekte bulunurlar. Nötronlar ise, nötr yani yüksüz parçacıklardır ve çekirdekte protonlarla birlikte bulunurlar.
Çekirdeğin etrafında dönen elektronlar ise, negatif yüklü parçacıklardır. Elektronlar farklı enerji düzeylerinde bulunurlar ve bu düzeyler orbitaller olarak adlandırılır. Bu orbitaller, elektronların belirli bir enerjide belirli bir yerde bulunma olasılığı hakkında bilgi verir.
Atomlar, elementlere göre farklı sayıda proton ve elektron içerirler. Bir elementin atom numarası, çekirdekte bulunan proton sayısını temsil eder. Örneğin, hidrojenin atom numarası 1'dir, çünkü çekirdeğinde 1 proton bulunur. Bununla birlikte, atomlar genellikle proton sayısıyla nötron sayısının toplamına eşit değildir. Bu durumda, atomlara izotop denir.
Modern atom teorisi ayrıca atomların kimyasal tepkimelerde nasıl etkileşime girdiğini de açıklar. Elektronlar, kimyasal bağların oluşmasında ve atomlar arasında etkileşime girerken enerji seviyelerini değiştirirler.
Sonuç olarak, modern atom teorisi atomların çekirdek, proton, nötron ve elektronlardan oluştuğunu ve bu bileşenlerin birlikte kimyasal tepkimelerde etkileşime girdiğini açıklar.