Nietzsche'nin insan doğası hakkındaki düşünceleri nelerdir?

Nietzsche'nin insan doğası hakkındaki düşünceleri nelerdir?​

Nietzsche, insan doğasına ilişkin olarak birkaç farklı perspektif sunar. İlk olarak, insanların doğal olarak "iyi" veya "kötü" olmadığına inanır. İnsan doğası, disiplin, eğitim ve deneyimler aracılığıyla şekillenir.

İkinci olarak, Nietzsche, insan doğasının gerçek doğasını keşfetmenin imkansız olduğuna inanır. İnsan doğası, birçok farklı faktörün etkisiyle devamlı olarak değişir ve gelişir.

Üçüncü olarak, Nietzsche, insanların "sürü psikolojisi" adı verilen bir eğilim sergilediğine inanır. İnsanlar, çoğunlukla, kendilerine bir lider veya otorite figürü tarafından yönlendirilmesi gereken bir kalabalık olarak hareket ederler.

Son olarak, Nietzsche, insan doğasının temelinde güç arzusu olduğuna inanır. Ona göre, insanlar, atalarımızın hayatta kalması için gerekli olan hayatta kalmayı sağlama gücüne sahiptirler. Bu güç, insan doğasının temel özelliklerinden biridir ve hayatta kalmak için gereken eylemleri gerçekleştirmemize yardımcı olur.

Bunların yanı sıra, Nietzsche'nin insan doğasına ilişkin düşünceleri arasında en önemli olanlardan biri, insanın özgürlük arzusudur. Ona göre, insanlar, özgürlüklerini ve potansiyellerini keşfederek, en iyi haline gelebilirler. Ancak toplumun bazı kuralları ve sınırları, insanların özgürlüklerini sınırlayabilir ve onları baskı altına alabilir. Bu nedenle, Nietzsche, insanların kendi özgür iradeleriyle ve güçlerini ortaya koyarak hayatta kalabileceklerine inanır.

Nietzsche'nin insan doğasına ilişkin düşünceleri, insana ilişkin farklı perspektifler sunar ve insanın doğasının değişebilir ve gelişebilir olduğunu belirtir. Kendi özgür iradesi ve güç arzusu ile hareket eden insanların kendi potansiyellerini keşfetmeleri mümkündür. Ancak, toplumun kuralları ve baskıları gibi faktörler de insan doğasını şekillendirebilir ve insan özgürlüğünü sınırlayabilir.

Nietzsche, insan doğası hakkında oldukça farklı ve özgün düşüncelere sahipti. Ona göre insan doğası, doğuştan gelen bir şey değildi ve temelde değişken ve gelişebilirdi. İnsanın doğası, yaşadığı çevre, kültür, toplum ve geçmiş deneyimlerinin bir sonucuydu.

Nietzsche, insanın aslında doğasının üzerinde yükselen birçok maskesi olduğunu düşünüyordu. İnsanın gerçek doğal hali, içindeki güç ve tutkuların serbest bırakıldığı, özgür bir varlık olduğu fikrini savundu. Bununla birlikte, modern toplumsal normlar ve değerler gibi dış faktörler insanların bu doğal halinden uzaklaşmasına sebep oluyordu.

Nietzsche, insanın doğasının içindeki tutkular ve arzuların sağduyu ve ahlaki kurallar tarafından engellendiğini düşündü. Bu nedenle, insanlar özgürlüklerini ve yaratıcılıklarını kaybederek toplumun kurallarına uyum sağlamak zorunda kalıyordu.

Sonuç olarak, Nietzsche insan doğası hakkında, insanın özgün bir varlık olduğunu, ancak modern toplumun bireysel özgürlüklere ve yaratıcılığa karşı baskı yaptığını savunuyordu.

Nietzsche, insan doğasının çoğunlukla kültürel faktörlerden kaynaklandığına inanıyordu. Ona göre insan doğası, doğuştan özelliklerle belirlenmez, ancak kalıtımsal faktörler, çevresel etkiler ve eğitim yoluyla oluşur. İnsan doğası, zaman içinde değişebilir ve yeniden şekillenebilir.

Nietzsche, insanın yaratıcılık, özgürlük ve irade gücüne sahip olduğunu düşünüyordu. Ona göre insan, kendisine dayatılan değerlerin dışına çıkarak kendine yeni değerler yaratabilir. Ancak aynı zamanda insanın içinde var olan karanlık ve dürtüsel güçleri de kabul etmek gerektiğini savunuyordu.

Nietzsche, insan doğasını genişlemeci ve gelişici bir şekilde ele alırken, bir şeyin sabit veya değişmez olmadığına inanıyordu. Bu nedenle, insanlar ve toplumlar zaman içinde değişebilir ve gelişebilir. Ancak Nietzsche'nin insan doğası hakkındaki düşünceleri, insanın öznelliğini korurken, insanın sonsuz bir olasılık ve potansiyele sahip olduğu yönünde odaklanmıştır.

Nietzsche, insan doğasını karmaşık ve değişken olarak görür ve insanın kaderinin kendisine özgü bir amaç arama dürtüsüyle belirlendiğine inanır. Friedrich Nietzsche, insan doğasının altın bir standardı ve doğru bir cevabı olmadığını savundu. Nietzsche'ye göre, insanlar kendilerini özgürleştirebilir ve bireysel farklılıklarını kutlayabilirlerse gerçekten yüksek seviyede geliştirilebilirler. Dahası, insanların hayatta kalabilmeleri için güçlü ve acıya dayanıklı olmaları gerektiğine inanıyordu. Nietzsche, insanların doğal açgözlülük ve iktidar arzusuyla motive edildiğine de inanıyordu.

Nietzsche insan doğasını son derece karmaşık ve çeşitli bir olgu olarak görür. Ona göre insan doğası, güç, arzu, bağımlılık, sadakatsizlik, yaratıcılık, şiddet eğilimi, aşk ve acı gibi çelişkili unsurlar içerir. İnsanı tanımlayan temel özellikler ise irade, özgürlük ve kendi yaratıcılığıdır.

Nietzsche'e göre insan, kendini aşma ve geliştirme potansiyeli olan bir varlıktır. Ancak, insan doğası aynı zamanda kendini zarar verme eğilimi içerir ve bu eğilim, insanın kendi engellerini yaratmasına ve hayatta kalmayı zorlaştırmasına neden olabilir. Nietzsche, insan doğasının bireyselliğe ve güce değer verdiğini ve ahlaki normların insanın doğasına uygun olarak oluşturulması gerektiğini savunur.

Nietzsche, hayatta kalmaya ve başarıya ulaşmaya yönelik isteğin, insan davranışlarının arkasındaki güçlü bir faktör olduğuna inanır. Ona göre, insan doğası insana kaynaklıdır ve insanın güçlü olma arzusu kendisine özgüdür. Nietzsche, insan doğasının din, sosyal normlar ve kültürler gibi dış etkenler tarafından sınırlandırıldığını ve bunların bireysel yaratıcılığı ve ilerlemeyi engellediğini savunur.

Nietzsche insan doğasını çok boyutlu ve karmaşık olarak görür. İnsanın içgüdüleri, dürtüleri, tutkuları ve iradesi değişkenlik gösterir. Ona göre insanın doğası, kapalı bir sistem yerine sürekli olarak değişen bir olgudur. İnsanı Tanrı'nın özel bir yaratılışı olarak görmez. Aksine, insanın kendini yaratarak kendini aşması gerektiğini savunur. Bu yüzden ona göre, insanın hayatı anlamlandırmak için kendini bir amaca adamış olması önemlidir. Bu amacı belirleyen bireyin iradesi, özgürlüğü ve yaratıcılığıdır.

Nietzsche insan doğasının karmaşık olduğunu ve insanın doğasının belirgin bir şekilde tanımlanamayacağını savunur. Ona göre insan doğası, insanın toplum, kültür ve çevresel faktörlerle etkileşim halinde olduğu değişken bir kavramdır. Nietzsche ayrıca insan doğasının, geleneksel ahlaki ve dini görüşler nedeniyle bastırıldığını ve insanın gerçek potansiyelini ortaya çıkarmak için bu engellerin kaldırılması gerektiğini savunur. Bu nedenle, Nietzsche'nin insan doğası hakkındaki düşünceleri, insanın özgürleşmesi ve kişisel gelişimi ile ilgili öğretilerini de içermektedir.

Nietzsche, insan doğasını sürekli değişen, yaratıcı ve dönüştürücü bir güç olarak görür. Ona göre insanlık, doğal bir durumdan çok kültürel, sosyal ve tarihsel bir olgu olarak ortaya çıkar. İnsanların sahip oldukları değerler, inançlar ve düşünceler, tarihsel ve kültürel koşulların bir sonucudur ve sürekli olarak değişime uğrar.

Nietzsche ayrıca, insanın içinde yatan vahşi ve tutkulu doğasının, medeniyetin ve ahlakın baskısının altında kaldığını düşünür. Ona göre insan, kendi gerçek doğasını keşfedip bu tutkularını özgürce ifade ettiği zaman ancak gerçek bir mutluluğa ulaşabilir. Bu nedenle, insanın kendini keşfetmesi ve özgürce yaşaması için, ahlaki ve kültürel kısıtlamaları reddetmesi gerektiğini savunur.

Sonuç olarak, Nietzsche insan doğasını, sürekli değişen, yaratıcı ve özgür bir güç olarak görür. Ona göre insanların özgürce kendilerini ifade etmeleri için ahlaki ve kültürel kısıtlamaları reddetmeleri gerekmektedir.

Nietzsche'nin insan doğası hakkındaki düşünceleri oldukça karmaşıktır ve farklı biçimlerde ifade edilmiştir. Ancak genel olarak, Nietzsche insan doğasının sürekli değiştiği, evrimleştiği ve dolayısıyla sabit bir doğruyu takip etmediği fikrini savunmuştur.

Nietzsche insan doğasının temel niteliklerinden biri olarak, güç arzusunu gösterir. Ona göre insanın temel motivasyonu güçlü olmak, kendi kendini aşmak, kendine hükmetmektir. Bu nedenle, erdem ve başarı için çabalamayan bireyler insan doğasının kendisine aykırıdır ve "üstinsan" fikrine ulaşamazlar.

Nietzsche, insanın doğuştan dürüst, iyi ya da kötü olmadığını savunur ve ahlaki değerlerin toplum tarafından inşa edilen bir şey olduğunu belirtir. Ona göre, ahlak kuralları insanların davranışına yön verir ve üstün insan olmanın yolu, bu kuralları aşmaktan geçer.

Nietzsche, insan doğasının tarihsel ve kültürel etkilerle şekillendiğini de vurgulamaktadır. Ona göre, farklı toplumlar ve kültürler farklı insan doğası anlayışlarına sahiptir ve bu anlayışlar insanların yaşam tarzlarını, inançlarını ve davranışlarını yönlendirir.

Nietzsche, insan doğası hakkında birçok farklı düşünceye sahipti ve birçok kez görüşleri değişebiliyordu. Ancak genel olarak, insan doğasını hayvani içgüdülerin, yaratıcı güçlerin ve iradenin bir kombinasyonu olarak görüyordu.
Nietzsche, insanın doğuştan acı çektiğine, dürüstlüğünün sorunlu olduğuna ve varoluşsal bir anlam arayışı içinde olduğuna inanıyordu. Ona göre insanın en önemli özelliği ise güç arayışıydı. İnsanın kendini gerçekleştirmesi, kendi potansiyellerini anlaması ve kullanması gerektiğine inanıyordu.
Nietzsche, insan doğasının ahlaki normlardan ziyade bireysel özgürlüklere ve yenilikçi düşüncelere dayandığını savunuyordu. Ona göre insanların özgürce yaşayabildiği bir dünya, yalnızca bir üstinsanın (übermensch) doğuşuyla mümkün olabilirdi.
Özetle, Nietzsche insan doğasını karmaşık ve çelişkili bir yapı olarak görüyor ve insanın en önemli özelliğinin güç arayışı olduğuna inanıyordu.

Nietzsche, insan doğası hakkında çok sayıda düşünce ortaya koymuştur. Ona göre insan doğası dinamiktir ve değişebilir. İnsanı tanımlamanın en önemli yolu onun iradesi olduğunu düşünür. İnsanın doğuştan gelen dürtüleriyle hareket etmesine izin verirken, aynı zamanda kendini aşarak bir üst insan türüne doğru gelişmesi gerektiğini savunur.

Nietzsche, insanın doğası hakkında ayrıca insanın içindeki doğal dürtüleri ele alır ve bunların doğru kullanılması gerektiği konusunda uyarır. Örneğin, cinsellik ve agresif dürtüler insanın doğasında var olan şeylerdir, ancak bu dürtülerin doğru yönetilmesi gerektiğini savunur. Ayrıca insanın ahlaki değerlerinin doğal bir temeli olmadığını belirtir ve bu değerlerin toplumun inşasıyla oluştuğunu düşünür.

Sonuç olarak, Nietzsche'nin insan doğası hakkındaki düşünceleri oldukça karmaşıktır ve farklı yönleriyle ele alınması gerekir. Ancak, ona göre insan doğası değişken ve dinamiktir ve insanlar kendilerini aşarak bir üst insan türüne doğru gelişebilirler.

Nietzsche, insan doğasının değişken ve çelişkili olduğunu düşünüyordu. Bireyin kaynaklarının ve yaratıcılığının sınırsız olduğunu savunarak, insanların doğrudan bir ahlaki doğası olmadığını düşünüyordu.

Nietzsche, insanların kendilerine bir amaç belirlediklerinde en yüksek olasılıkla kendilerine bir anlam bulacaklarını ve mutlu olacaklarını düşünüyordu. İnsanların kendi dünya görüşlerini oluşturmaları gerektiğini savunarak, geleneksel ahlaki kodların kısıtlayıcı olduğunu ve insanları sıradanlaştırdığını iddia ediyordu.

Ayrıca, Nietzsche insanların acı, acı çekme ve zorluklarla karşılaştıklarında büyüdüklerini ve güçlendiklerini düşünüyordu. Ona göre, insanlar acı çekmekten kaçmamalı, aksine onu kabul etmeli ve üstesinden gelmeye çalışmalıdır.

Sonuç olarak, Nietzsche insan doğasının sadece kişisel amaçları belirleyerek keşfedilebileceğini ve insanların kendi insanlık potansiyellerini gerçekleştirmek için özgür olduklarını savunuyordu.

Nietzsche, insan doğası hakkında çeşitli görüşler ortaya koymuştur. Ona göre insan doğası, değişken ve karmaşıktır ve tek bir özellikle tanımlanamaz. İnsan doğası, birçok farklı öğeden oluşur ve bu öğeler birbirini tamamlar.

Nietzsche, insan doğasının sadece iyi ya da kötü olarak tanımlanamayacağını düşünmüştür. Ona göre, insan doğası içinde her iki unsuru da barındırır. Buna göre, doğal olmayan ve zorlamalı kabul edilen erdemler insan doğasına uymazlar, insan doğası özünde zayıf, dürtüsel ve karanlık olarak görülür.

Nietzsche, insanın doğasının temel özelliklerinden birinin istekler olduğunu savunmuştur. Doğanın kendisi gibi insan doğası da güçlü isteklere sahiptir ve bu istekler insan eylemlerinin arkasındaki itici güçtür.

Nietzsche'ye göre, insan doğasının bir diğer özelliği de yaratıcılıktır. İnsan doğası, yenilik ve yaratıcılıkla doludur ve bunun sonucu olarak, insanın potansiyeli sınırsızdır.

Sonuç olarak, Nietzsche insan doğasının çok yönlü, değişken ve zengin olduğunu savunur. İnsanın doğasında hem iyi hem de kötü unsurlar vardır ve buna yaratıcılık, dürtüsel güdüler, özerklik, irade, karanlık ve zayıf taraflar da dahildir.

Nietzsche, insan doğasını çeşitli şekillerde ele almıştır. Ancak, onun en belirgin düşüncelerinden biri, insan doğasının çok yönlülüğü ve değişkenliğidir. Nietzsche'ye göre, insan doğası sabit değildir ve evrim geçirir. İnsanlar her zaman yeni beceriler öğrenir, farklı bakış açıları kazanır ve hayata farklı bir perspektiften bakarlar.

Ayrıca, Nietzsche, insan doğasının özgürlüğe ve iradeye dayandığını düşünür. Ona göre, insan doğası üzerindeki baskıdan kurtulmak ve özgür hale gelmek, insanların gerçek potansiyelini keşfetmelerine ve kendilerine daha doğru bir şekilde anlam vermelerine yardımcı olacaktır.

Bununla birlikte, Nietzsche'nin insan doğası hakkındaki düşünceleri, insanların doğal olarak bencil, saldırgan ve hatta acımasız olabileceklerini de kabul eder. Nietzsche, insanların bu yanlarından kurtulmalarının mümkün olmadığını düşünür ve onları davranışlarını düzenleyen ahlaki ilkelerden özgürleşmeyi önerir. Ona göre, başkalarına zarar vermeden yaşamak için insanlar kendi özgürlüklerinde sınırlandırılmamalıdır.

Nietzsche'nin insan doğası hakkındaki düşünceleri oldukça ilginç ve derindir. Ona göre insanın doğası, sürekli bir değişim ve gelişim içindedir. Bu değişim özellikle insanın zihinsel ve düşünsel gelişimi tarafından belirlenir. İnsanın kendi doğasını bilmemesi ve ona doğru yönelmemesi durumunda ise hayatı anlamsızlaşır.

Nietzsche'ye göre, insanların seçimleri ve eylemleri doğanın yasalarına ve koşullarına tabiidir. Bu yüzden insanın doğasına uygun bir yaşam sürdürmesi, mutlu ve huzurlu bir hayat sürebilmesi için önemlidir. İnsan doğası, insanın hayatta kalması ve yaşamını sürdürmesi için gerekli olan güç ve isteklerle belirlenir. Bu güç ve istekler, insana hayatta kalma ve başarı sağlamak için gereken motivasyonu ve enerjiyi sağlar.

Nietzsche'ye göre insanın doğasında yer alan en temel özellik, güçlü arzular ve tutkulardır. İnsan doğası, kısıtlamalar ve sınırlamalar olmadan özgürce ifade edilmelidir. İnsan doğasında yer alan bu arzular ve tutkuların baskılanması ve engellenmesi, insanın kendini tam anlamıyla gerçekleştirememesi ve mutlu olamamasına neden olur.

Nietzsche'nin insan doğası hakkındaki en önemli düşüncelerinden biri de, insanın kendisi ve dünyası hakkındaki gerçekliği gözlemleyebilmek ve anlayabilmek için özgür olması gerektiğidir. Bu özgürlük, insanın kendi düşüncelerini oluşturabilmesi ve kendi yaşam biçimini belirleyebilmesi için gereklidir.

Sonuç olarak, Nietzsche'nin insan doğası hakkındaki düşünceleri, insanın özgürlüğü ve kendi doğasının bilincinde olması gerektiği düşüncesini vurgular. İnsanın güçlü arzuları ve tutkuları doğal olarak hayatta kalması için gereklidir ve bu özelliklerin baskılama ve engellenmesi, insanın mutluluğunu engeller.

Nietzsche, insan doğasının sabit olmadığını ve değişken olduğunu savunur. Ona göre insan doğası, toplumsal ve kültürel etkenlerden kaynaklanan birçok faktöre bağlıdır ve bireyin iradesi ve istekleri insan doğasını belirleyen en önemli etkendir.

Nietzsche, insanların doğuştan iyimser ve kötümser olarak doğmadığını; amaçlarını, arzularını ve yaratıcılıklarını kendileri belirleyebilecekleri bir özgürlüğe sahip olduğunu belirtir. İnsanlar sadece kendileri içindirler ve kendilerine öncelik vermelidirler. İnanç, ahlaki değerler ve toplumsal normlar gibi şeyler insanın doğasını sınırlayabilir ve onları zincirleyebilir.

Nietzsche, insanların güç, heyecan ve yaratıcılık isteklerine dayalı bir yaşam sürdürmeleri gerektiğini savunur. Ancak, bu her zaman dürüstlük, adalet ve hoşgörü ile uyumlu olmayabilir. Nietzsche'nin insan doğası hakkındaki düşünceleri, insanın doğru ve yanlış arasındaki çizgiyi kendisinin belirlemesi gerektiği fikrine dayanır.

Nietzsche, insan doğasının çok yönlü ve karmaşık olduğunu düşünen filozoflardan biridir. Ona göre insan doğası, öncelikle güç arzusuna dayanmaktadır ve hayatın anlamı bireysel güç ve kendini gerçekleştirme arayışındadır. Bu, "üzüntü ilkesi" olarak bilinen kavramı içerir, yani insanın kendisini geliştirdikçe zorluklarla karşılaşacağı gerçeğini kabul etmek zorunda olduğu anlamına gelir.

Nietzsche ayrıca "üstinsan" kavramını da geliştirdi, yani insanın potansiyel olarak daha yüksek bir varlık haline gelebileceğini düşündü. Bu, insanın kendisini aşması ve "aşkınlık" diye adlandırdığı bir duruma ulaşması anlamına gelir, yani içinde bulunduğu kültür, toplum ve tarih gibi sınırlayıcı faktörlerin ötesine geçmesi.

Nietzsche'nin insan doğası hakkındaki diğer düşünceleri arasında, insanın özgür iradesinin var olduğuna inanması, ahlaki değerlere olan inancı zayıflatması ve insanın kendisine yönelik şüpheci bir tutum benimsemesi daha yer alır.

Nietzsche, insan doğasını birçok farklı açıdan ele almıştır ve düşünceleri oldukça karmaşıktır. Ancak genel olarak söyleyecek olursak, Nietzsche insan doğasını dinamik, değişken ve sürekli olarak kendini aşmaya çalışan bir varlık olarak görür.

Nietzsche'ye göre, insanın doğası birçok farklı ihtiyaç ve arzudan oluşur. Ancak bu ihtiyaçlar ve arzular kendiliğinden doğru veya yanlış değillerdir. Bunun yerine, insanın değerlerini ve ahlaki ölçütlerini belirlemek için bir karar vermesi gerekir.

Nietzsche ayrıca insanın doğasının sürekli olarak evrim geçirdiğini ve insanın kendini aşmaya çalıştığını düşünür. Bu sürekli evrim, insanın kendisini daha iyi anlaması ve daha yüksek bir varoluşun peşinde koşmasına yol açar.

Ancak Nietzsche'nin insan doğası hakkındaki düşünceleri tam olarak net değildir ve farklı eserlerinde farklı görüşler dile getirmiştir. Örneğin, "Zarathustra'nın Konuşmaları" adlı eserinde insan doğasını 'süperinsan'a bir adım atmak için aşılması gereken bir engel olarak görürken, "Ahlakın Soykütüğü" adlı eserinde insan doğasını bölünmüş ve çelişkili olarak tasvir eder.

Friedrich Nietzsche, insan doğası hakkında çeşitli düşünceleri olan bir filozoftur. Nietzsche, insanın doğasını karmaşık bir şekilde ele almış ve çeşitli kavramlarla açıklamaya çalışmıştır. İşte Nietzsche'nin insan doğası hakkındaki bazı düşünceleri:

1. Güç İsteği: Nietzsche, insan doğasının temelinde güç isteğinin olduğunu savunur. Ona göre, insanlar güç arayışında olan ve en üst seviyedeki güce ulaşmayı amaçlayan varlıklardır.

2. Aşırılık ve İkili Düşünce: Nietzsche, insanların doğalarının ikili bir yapıya sahip olduğunu düşünür. Ona göre, insanlar iyi-kötü, doğru-yanlış gibi ikili zıtlıklar üzerinden düşünme eğilimindedir ve bu aşırı düşünce insanları yarımkalan, kölelik ya da efendilik gibi değerlerin hüküm sürdüğü toplumsal düzenlere yönlendirir.

3. Kendini Aşma: Nietzsche, insanın doğasının kendini aşma arayışı içinde olduğunu düşünür. İnsanların potansiyellerini gerçekleştirmek ve kendilerini daha üst bir seviyeye taşımak amacıyla sürekli olarak gelişmeye ihtiyaçları vardır.

4. İnsanın Acı Çekme İsteği: Nietzsche, insanın doğasının acı çekmek isteğiyle de şekillendiğini düşünür. Ona göre, insanlar acı ve zorluklarla karşılaştıklarında daha güçlü hale gelirler ve bunun sonucunda kendilerini aşabilirler.

5. İnsanın Kendi Kendine Yaratıcı Olması: Nietzsche, insanı kendi kaderini yaratma gücüne sahip bir varlık olarak görür. Ona göre, insanlar toplumun dayattığı değerlerden bağımsız olarak kendi değerlerini ve yaşam anlamlarını yaratma özgürlüğüne sahiptir.

Nietzsche'nin insan doğası hakkındaki düşünceleri karmaşık ve çelişkili olabilir. Onun felsefesi, insan doğasının çok boyutlu ve derinlikli olduğunu vurgular ve birçok konuda tartışmalara yol açar.