Osmanlı döneminde Osmanlıca ve yazı kültürü oldukça önemliydi. Osmanlıca, Osmanlı İmparatorluğu'nun resmi yazı diliydi ve Osmanlı Devleti’nin bütün belgeleri, resmi yazışmaları ve kitapları bu dille yazılırdı.
Osmanlı döneminin en önemli yazarları arasında ilk akla gelenler İbn-i Haldun, Ahmet Mithat Efendi, Namık Kemal ve Ahmed Haşim gibi isimlerdir. Bu yazarlar, Osmanlı İmparatorluğu'nun siyasi, sosyal ve kültürel hayatına dair çok sayıda eser kaleme almışlardır.
Osmanlıca, Arap alfabesi temelli bir yazı sistemidir ve bu alfabeyi kullanabilen kişilerin sayısı oldukça sınırlıdır. Bu nedenle, Osmanlı İmparatorluğu'nda okuryazarlık oranı oldukça düşüktü ve Osmanlıca okuma yazma bilmek, özellikle resmi makamlarda çalışan kişiler tarafından önemli bir beceri olarak görülüyordu.
Osmanlıca ve yazı kültürü, Osmanlı İmparatorluğu'nun sonuna kadar önemini korumuştur. Ancak zamanla Latin alfabesine geçilmesiyle birlikte, Osmanlıca'nın kullanımı azalmış ve yazı kültürü de yerini yeni bir kültüre bırakmıştır. Bugün Osmanlıca ve yazı kültürü, tarihi ve kültürel bir miras olarak korunmaktadır.
Osmanlı döneminin en önemli yazarları arasında ilk akla gelenler İbn-i Haldun, Ahmet Mithat Efendi, Namık Kemal ve Ahmed Haşim gibi isimlerdir. Bu yazarlar, Osmanlı İmparatorluğu'nun siyasi, sosyal ve kültürel hayatına dair çok sayıda eser kaleme almışlardır.
Osmanlıca, Arap alfabesi temelli bir yazı sistemidir ve bu alfabeyi kullanabilen kişilerin sayısı oldukça sınırlıdır. Bu nedenle, Osmanlı İmparatorluğu'nda okuryazarlık oranı oldukça düşüktü ve Osmanlıca okuma yazma bilmek, özellikle resmi makamlarda çalışan kişiler tarafından önemli bir beceri olarak görülüyordu.
Osmanlıca ve yazı kültürü, Osmanlı İmparatorluğu'nun sonuna kadar önemini korumuştur. Ancak zamanla Latin alfabesine geçilmesiyle birlikte, Osmanlıca'nın kullanımı azalmış ve yazı kültürü de yerini yeni bir kültüre bırakmıştır. Bugün Osmanlıca ve yazı kültürü, tarihi ve kültürel bir miras olarak korunmaktadır.