Yağlı boya tekniği, resim sanatında bir yüzeyin üzerine pigmentlerin yağlı bir bağlayıcı ajanla uygulanmasıdır. Bu bağlayıcı madde genellikle keten yağı veya başka bir bitki yağıdır ve resim tablosunun kurumasına, esnekliğine, dayanıklılığına ve parlaklığına katkıda bulunur.
Yağlı boya tekniğinin tarihi, 15. yüzyılın başlarında Flaman ressamların kullanmaya başladığı bazı yeniliklerle başlar. Örneğin, Jan van Eyck ve Rogier van der Weyden gibi ressamlar, yağlı boya kullanarak gerçekçi detaylarla dolu portreler oluşturdular. 16. yüzyılda, İtalyan Rönesans döneminde, Michelangelo, Leonardo da Vinci ve Raphael gibi ünlü ressamlar da yağlı boya kullanarak büyük eserler yarattılar.
Yağlı boya teknolojisi, Rönesans döneminde geliştirildi ve İtalya'dan diğer Avrupa ülkelerine yayıldı. 17. yüzyılda, Flaman ve Hollandaca ressamlar, Rembrandt ve Vermeer gibi ünlü isimler, yağlı boya tekniğini çok daha fazla ileri götürdü. Günümüzde, yağlı boya teknolojisi hala popüler bir resim teknik olarak kullanılmaktadır.
Yağlı boya tekniğinin tarihi, 15. yüzyılın başlarında Flaman ressamların kullanmaya başladığı bazı yeniliklerle başlar. Örneğin, Jan van Eyck ve Rogier van der Weyden gibi ressamlar, yağlı boya kullanarak gerçekçi detaylarla dolu portreler oluşturdular. 16. yüzyılda, İtalyan Rönesans döneminde, Michelangelo, Leonardo da Vinci ve Raphael gibi ünlü ressamlar da yağlı boya kullanarak büyük eserler yarattılar.
Yağlı boya teknolojisi, Rönesans döneminde geliştirildi ve İtalya'dan diğer Avrupa ülkelerine yayıldı. 17. yüzyılda, Flaman ve Hollandaca ressamlar, Rembrandt ve Vermeer gibi ünlü isimler, yağlı boya tekniğini çok daha fazla ileri götürdü. Günümüzde, yağlı boya teknolojisi hala popüler bir resim teknik olarak kullanılmaktadır.