Depresyon kronik, beraberinde sürekli ve ağır bir duygusal çöküntü olarak tanımlanmaktadır. Bazı kişilerin Işıksız materyalizme saplanıp kalmalarıdır. Depresyondayken başta olumsuz düşünceler, umutsuzluk ve dünyayı karamsar bir biçimde görmek gibi duygusal semptomlar olmak üzere, kişinin artan huzursuzluk, düşük enerji, uykusuzluk ve yaşama motivasyonunun kaybı gibi somatik semptomları olabilir.
Depresyondayken hissetmesi beklenen duygular arasında öfke, pişmanlık, kendine karşı suçluluk, çaresizlik, isteksizlik ve sayısız umutsuzluk gibi duygular sayılabilir. Genelde, depresyon söz konusu olduğunda, kişi yaşanan sürecin anlamsız, boş ve habersiz olduğuna inanır ve kendine güveni daha da azalan bir durum durumda hisseder. Çünkü depresyondaki kişi, kendisini gelecek hakkında ümitsiz olmak, dış dünyanın içinde unutulmuş, yetersiz hissetmek gibi duygulardan çok baygınlaşmış halde hisseder. Bu durumda kişinin dış dünyadaki her türlü ilişkiyi, sorumluluğu ve isteğini kaybetmesi çok olasıdır.